​

Bi pertsonaz osatzen da zeintzuk haur talde bakarra konpartitzen dute. Ikasleekiko eta familiarekiko ardurak partekatzen dituzte erabakitzeko ahalmen berdinarekin.

​

​

​

Haurra: egoeren arabera ikasle batengana edo bestearengana jo dezake. Bi irakasle egotea aberasgarria da: iritzi, proposamen eta bisio ezberdinak egongo direlako. Etiketak murriztea ahalbidetzen du. Atentzio indibidualizatuagoa izateko aukera gehiago.

Gurasoak: gurasoek haurrek bezala, harreman aukera ezberdinak izango dituzte irakasleekiko. Gurasoen lasaitasuna handiagoa izango da bi irakasle badaude haurrarekin.

Hezitzaileak: depresio gutxiago. Bi buruk bikoitza pentsatzen dute, beraz, aukera eta ideia gehiago klaseko organizazioari dagokionez. Behatzeko aukera zehatzagoak eta rol ezberdinak praktikan jartzeko aukerak. Irakasle bat gaixorik jarriz gero, beste irakasleak jarraitasuna eta egonkortasuna emango dio klaseari. Emozioen partekatzea askoz ere aberatsagoa. Norberaren burua irakasle lana aberasteko aukera paregabea.

​

​

 

​

Haurra eta gurasoekiko ez daude desabantailak.

Hezitzaileak: bien arteko lankidetza sinkronizatua egon beharra dago eta hau ez da erraz gauzatzen. Pertsona asko ez dira eroso sentitzen beste pertsona batekin, naturaltasuna galduko duten beldur baitira. Funtzioen iraunkortasuna, hau da, irakasle bakoitzak zeregin zehatzak aurrera eramatea eta rol ezberdinetan ez murgiltzea.